'Bitwa o Skandię' J. Flanagan

Tytuł: Bitwa o Skandię

Tytuł oryginalny: Ranger's Apprentice: Oakleaf Bearers aka Battle for Skandia

Autor: J. Flanagan

Cykl/seria: Zwiadowcy

Tłumaczenie: S. Kroszczyński

Wydawnictwo: Jaguar

Rok wydania: 2009

Ilość stron: 392

Opis:
Wiosna miała oznaczać koniec niewolniczej doli Evalyn i Willa. Ale gdy tylko przyjaciołom udało się dać nogę z zimowych siedzib Skandian, tajemniczy jeździec porywa dziewczynę. Will, choć zahartowany i sprytny nie jest w stanie stawić czoła sześciu napastnikom… Na szczęście Halt i Horace przybywają w samą porę! Rychło okazuje się, że ci, których wzięto za przypadkowych rzezimieszków są tak naprawdę szpiegami wielkiej armii. Władca Temujai przygotowuje gigantyczną inwazję, która zagrozi nie tylko Skandii, ale również innym niezależnym królestwom. Czworo Aralueńczyków musi przekonać dumnych mieszkańców Północy o tym, że wszystkim grozi śmiertelne niebezpieczeństwo. Will, Evanlyn, Halt i Horace są gotowi stanąć do walki u boku Skandian i wesprzeć ich swoimi umiejętnościami i mądrością – o ile oczywiście Oberjarl wyrazi zgodę na to, by w szeregach jego wojowników znaleźli się obcy…

Opinia:

No cóż, czwarty tom prezentuje się tak samo świetnie, jak poprzednie. To na pewno muszę przyznać. Z Haltem i Willem odkrywamy świat Skandii (który ja już znałam z Drużyny, nie popełniajcie tego błędu, co ja - najpierw Zwiadowcy!) i toczymy tytułową bitwę z najlepszym wojskiem, jakie zna tamtejszy świat. No tak, co robią nasi dzielni Zwiadowcy w Skandii podczas wojny, skoro przecież są wrogami? Odpowiedzi z pewnością się nie spodziewacie.

Pośpiech jest zaprzeczeniem prędkości.

Skandian bardzo lubię - są wyluzowani, w piciu nikt ich nie pobije i nie interesują się zbytnio ogólnie przyjętymi zasadami. Miganie się od np. podatków to już pewien zwyczaj. Huczne imprezy również. W Hallasholm na pewno nie można się nudzić!

Bardzo podoba mi się to, jak młody Will zaczyna naprawdę wykorzystywać umiejętności, jakie wpaja mu Halt. Nie chodzi mi tylko o strzelanie z łuku czy umiejętności tropienia, ale o sposób, w jaki Zwiadowcy się z kimś dogadują. Tak, zdecydowanie lubię ich chłodną i tajemniczą dyplomację.

Halt jednak powiada, że zawsze należy brać pod uwagę najgorszy scenariusz, wówczas czekają nas najwyżej miłe rozczarowania

Sam przebieg bitwy - taaak, jestem osobą, która nie znosi opisów wojny - był interesujący, o dziwo! Tym bardziej, że patrząc również na sytuację oczami napastników, mogłam zobaczyć, jak ich wódz reaguje na ataki i dowiedzieć się więcej o tym plemieniu.

- Udało mi się znaleźć takie miejsce, gdzie mieliśmy jednocześnie wiatr od rufy, fale przyboju od sterburty i fale przepływu z cieśniny. Nie trzeba było wielu chwil, by ci groźni wojownicy stali się potulni niczym owieczki – chociaż, po prawdzie, nigdy nie widziałem rzygającej owcy.

Oczywiście uwielbiam też świat Zwiadowców, bo choć stylizowany na średniowiecze to ma jakiś taki swój urok. Wszyscy ci baronowie, król Duncan, Cassandra... Chodzi o to, że nie są opisani jako takie typowe sztywne osoby u władzy. Przyznam jednak, że zakończenie tej książki pozostawia wiele niedopowiedzeń w stosunku do Evanlyn. No, przynajmniej według mnie. Tak w sumie do tej pory nie wiem, co czuła do Horace'a, a co do Willa....

Książka bierze udział w wyzwaniu: 52 książki w ciągu roku, Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (+2,7 cm)