'Chłopcy: Bangarang', 'Chłopcy: Zaguba' J. Ćwiek

Tytuł: Chłopcy: Bangarang/ Chłopcy: Zguba

Autor: J. Ćwiek

Cykl/seria: Chłopcy

Wydawnictwo: Sine Qua Non

Rok wydania: 2013/ 2014

Ilość stron: 295/352

Opis:

(2)Dzwoneczek i jej banda wyrośniętych, wiecznie niedojrzałych Chłopców po raz kolejny pokazują, że nie da się oddzielić dobrej zabawy od solidnych kłopotów. I nieważne, czy to klubowy Zjazd, motocyklowa wycieczka do pobliskiego miasta czy pozornie leniwe popołudnie w opuszczonym Lunaparku – każdy dzień to nowa przygoda, a na końcu czai się ta największa. I najbardziej przerażająca. Śmierć…
Droga znowu wzywa, nie ma odwrotu ani chwili na oddech. Tylko co jeśli tym razem wiedzie wprost do znienawidzonej dorosłości?
(3)Krótkie wakacje Dzwoneczka nieomal kończą się tragedią. Gdy wróżka budzi się po wielomiesięcznej śpiączce, odkrywa, że całe życie, jakie znała, to tylko twór podświadomości, a prawda jest… zupełnie inna. Jaką rolę w intrydze odgrywa Cień i sam Piotruś Pan? I gdzie podziali się Chłopcy? Za odpowiedzi na te pytania Dzwoneczek będzie musiała zapłacić wysoką cenę. O ile w ogóle zdąży je poznać…
"Zguba" to książka, przy której Czytelnik będzie miał poczucie, że opuścił stary, poczciwy lunapark i właśnie pędzi Skrótem na złamanie karku. Świat "Chłopców 3" jest bezwzględny i brudny (tak jak bezwzględna i brudna bywa dorosłość), a jednocześnie niebywale pociągający. Najlepsza część bestsellerowego cyklu!

Opinia:

Robię jedną recenzję, ponieważ i tak pojawiłyby się po sobie. Tak więc czytania pewnie wyjdzie nawet mniej niż w dwóch osobnych recenzjach ^^

Zacznę od tego, że naprawdę genialnie są pisane rozdziały, czy może ich urywki, z perspektywy Pana Propera. Tak, tak autor pisze z perspektywy kota - zwierzęcia, które chadza własnymi ścieżkami, ale odegra zaskakującą rolę w trzeciej części. Co do trzeciej części - co ta okładka ma do treści? Bo mi nie udało się tego odgadnąć.

Po dziecięcemu niewinny, a to najgorszy rodzaj niewinności. Jesteś taki, bo zwyczajnie nie rozumiesz, że robisz coś złego. Możesz być okrutny, zawistny, egoistyczny, ale dopóki nie wiesz, co to złe, tak szczerze, głęboko w sercu nie wiesz, nadal jesteś niewinny.

Już w pierwszym tomie nasi bohaterowie zaczynają mieć kłopoty. W drugiej części Dzwoneczek powoli zaczyna sobie z nimi radzić, Chłopcy świetnie się spisują. Wyobraźcie sobie tych trzydziestoletnich facetów, którzy mówią do Dzwoneczka mamo, jak obsługują lunaprak! To dopiero niezła komedia. W drugiej części humoru nie brakuje, książka nie ustępuje pierwszej. Dopiero część trzecia robi się poważniejsza, bardziej przepełniona grozą. I bardziej brutalna i skomplikowana. Jednak autor nie gubi się, a jego styl pisania sprawia, że my również nie.

-Chcesz powiedzieć,że masz tak ubogi słownik, że nie umiesz się wyrazić? - zapytał.
-Mój słownik jest na tyle opasły, że jakbym ci nim pierdolnął...

Czytałam, że trzecia część będzie obleśna, pełna wulgarnego seksu... Ja jej tak nie odebrałam. Ba! powiedziałabym, że w poprzednich częściach było seksu więcej. I chociaż książka jest poważniejsza to również wyjaśnia dużo, dużo więcej z tego co działo się w Nibylandii i dlaczego wśród Chłopców nie ma Piotrusia. (Już zacznijcie wyobrażać sobie Piotrusia jako trzydziestolatka z dredami, dobrze radzę!).

No więc stoję, leję do rowu, ale grzecznie, kulturalnie, jechał jakiś samochód, to nawet pomachałem. Ręką, rzecz jasna. Wolną...

Oczywiście książki są wulgarne, jest kilka bardziej opisanych scen erotycznych i trzy razy więcej podtekstów, ale to jest to, co przewija się nam od części pierwszej i mnie wcale nie zraża. W końcu to książka o gangu motocyklowym!

Marzenia (...) powinny być skrojone na miarę danej osoby. Gdy za bardzo zaczniesz wydziwiać, będzie cię to drogo kosztować, a ludzie wyśmieją, a ty i tak nie będziesz szczęśliwa.

Obydwie pozycje bardzo mi się podobały i nie mogę się doczekać części czwartej - Chłopcy: Największa z przygód zapowiedzianej na październik tego roku (przynajmniej według LubimyCzytać.pl). Książki wraz z tomem pierwszym polecam!

A na końcu - czy tylko ja po przeczytaniu posłowia (co zdarza mi się serio rzadko, ale w drugą część tak się wciągnęłam, że wzięłam to za kolejny rozdział) chciałabym tak bardzo, bardzo poznać autora?

Książka bierze udział w wyzwaniu: 52 książki w ciągu roku, Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (+2,4 cm + 2,8 cm), Wyzwanie biblioteczne 2015, Polacy nie gęsi III

Zapraszam na fanpage i zachęcam do like'owania ^^