'Siła trucizny' M. V. Snyder

Zanim o książce, to powiem Wam, że kiedy dobije 200 obserwatorów (a nie brakuje już wcale tak wiele) to możecie spodziewać się niespodzianki :) 

I chciałam stworzyć ankietę, ale coś mi nie działa... I nie mogę jej zapisać. Ale ma do Was takie pytanie - chcielibyście, żebym założyła Instagrama dla Biblioteczki? Ostrzegam tylko, że grozi to nawałnicą zdjęć :D Bo na razie męczę Was nimi na grupie :D

Tytuł: Siła trucizny(oryginalnie: Poison Study)

Autor: M. V. Snyder (tłumacz: M. Hesko-Kłodzińska)

Cykl: Twierdza magów

Ilość stron: 379

Wydawnictwo: Mira (w roku: 2012)

Bierze udział w wyzwaniach: 52 książki w ciągu roku, ABC Czytania, Kiedyś przeczytam

Opis:

Król Iksji ginie w krwawym przewrocie. Uprzywilejowana dotąd kasta magów jest skazana na zagładę, a za stosowanie magii grozi śmierć. Nieliczni, którzy przeżyli, muszą ukrywać swoją moc. Teraz krainą rządzi wojskowa dyktatura, na czele której stoi bezwzględny komendant… Mrok zimnego lochu przeraża Yelenę, która czeka na egzekucję. Nieważne, że zabiła w samoobronie. Prawo Iksji jest surowe – śmierć za śmierć… Niespodziewanie wyrok śmierci zostaje odroczony, tylko los zdecyduje, kiedy się wypełni. Yelena będzie w pałacu testować posiłki samego komendanta, by uchronić go przed otruciem. Szybko jednak odkrywa, że znalazła się w więzieniu bez krat… Zawieszona między życiem a śmiercią, desperacko walczy o przetrwanie w brutalnym świecie pełnym intryg i kłamstw. W dodatku ku swojemu przerażeniu dowiaduje się, że jest obdarzona potężną magiczną mocą. Jeśli nie nauczy się jej kontrolować i ukrywać, zginie. Tymczasem w Iksji znów wrze i szykuje się kolejna walka o władzę. Wynik tego starcia może odebrać Yelenie resztki nadziei…

Opinia:

Jestem obecnie lekko załamana, bodwa kolejne tomy trylogii zostały wydane tylko w postaci e-booka :( A to wielka szkoda, bo chciałabym mieć trylogię na półce, a nie tylko pierwszą część! Stwierdzam, że gotowa jestem kupić je nawet po angielsku, byleby mieć całą trylogię (to czy dam radę je przeczytać, to już inna sprawa :D)

Styl autorki jest lekki, przyjemny w czytaniu. Łatwo wczuć się w emocje bohaterki. Ponadto książka ma w sobie sporą dozę nieprzewidywalności i humoru. Jedynie pewną informację dotyczącą Motylego Pyłu udało mi się odgadnąć wcześniej oraz to, czym były criollo, ale to zasługa czytania wielu tego typu książek.

- Idziemy, mamy się spotkać nad jeziorem z kapitanem. A, i nie rób tyle hałasu. Drzesz się jak spanikowany łoś pędzący po puszczy - oznajmił bystrzejszy z tej dwójki.- Akurat. I tak nie zagłuszę tych twoich specjalnych „kroków leśnego zwierza" - prychnął Ochrypły Głos. - Jakby dwa napalone jelenie urządziły sobie gody. [Ari i Janco <3]

Świat intryg, władza, a w tym wszystkim Yelena, która powinna wisieć na stryczku, ale z jakiegoś powodu dostała propozycję zostania testerką żywności komendanta. Ponadto Yelena, choć sama nie zdaje sobie z tego sprawy - posiada moc magiczną, którą nazwa instynktem samozachowawczym (nie, żeby coś, ale strasznie mnie to śmieszyło :D). Dziewczyna przez przypadek wplątuje się w aferę, poznaje przyjaciół, poznaje po raz kolejny smak zdrady, powracają wspomnienia.... Mimo to bohaterka nie była bojaźliwą, niezdecydowaną kluchą! Ach, no i jest jeszcze Valek i jego siatka szpiegowska - uwielbiam działania szpiegów w czasach stylizowanych na średniowiecze! Nie było wtedy komputerów, podsłuchów i innych dzisiejszych bajerów. Wątek miłosny (nie zdradzę między kim, a kim!) jest subtelny, nie rzucający się w oczy, z mocniejszym akcentem na koniec.

– Owszem, nie walczyłem fair, ale jestem spóźniony na lunch – mruknął. [Valek <3]

Choć bohaterów jest dość sporo, to niektórzy z nich grają tylko niewielkie epizody (ale autorka skupiła się i na nich i również są cudownie wykreowani). Yelenę jako główną bohaterkę i narratorkę poznajemy oczywiście najlepiej. Ze skrzywdzonej, niepewnej dalszego losu dziewczyny przemienia się w pewną siebie, stanowczą i umiejącą o siebie zadbać. Valek, który jako jej nauczyciel pojawia się w książce też prawie cały czas, kieruje siatką szpiegowską oraz jest najbliższą komendantowi osobą. Jest genialny, cyniczny i sarkastyczny! Komendant to postać dla mnie dziwna, ale nie dało się go nie lubić - tylko ta jego przemiana w związku z śnieżnym kotem jest nieco... niewyjaśniona. Bohaterami, na których chciałabym się jeszcze skupić są Janco i Ari (ja chcę takich!) oraz Irys. Zaczynając od wymienionej na początku dwójki - uwielbiam ich, kocham! Są dla Yeleny, jak starsi bracia, tacy słodcy i opiekuńczy, ale i zabawni! Irys to postać dość tajemnicza, ale jakoś - wbrew Yelenie - ufałam jej od samego początku. Co do złych postaci - są po prostu złe.... I nie lubię ani jednej z nich.

- Podejdź tu - zażądałam. - Chcę cię walnąć.- Służyłbym ci z przyjemnością, moja droga - odsunął się na bezpieczny dystans. - Niestety, czas mnie goni. [Janco <3]

Podsumowując, książka jest cudowna! Jeśli lubicie fantasy - koniecznie przeczytajcie! Tylko szkoda, że wydawnictwo nie wydało kolejnych części w innym formacie niż pdf... Dla mnie to głupota i lecenie po kosztach, i na pewno nie sprawia, że mam o tym wydawnictwie dobrą opinię...