Book Tour: 'Wyspa Mgieł' M. Zdybska

Tytuł:  Wyspa Mgieł (oryginalnie: -)

Autor: M. Zdybska (tłumacz: -)

Cykl: Krucze serce

Liczba stron: 465

Wydawnictwo: Genius Creations (w roku: 2017)

Bierze udział w wyzwaniach: Czytam fantastykę

Opis:

Czasami dwie dusze łączy więź silniejsza niż śmierć.
Ona – przybrana córka pirata, uratowana z morskiej kipieli. W jej przeszłości ukryty jest klucz do potężnej mocy, która może przynieść wybawienie lub zgubę.
On – potężny mag, wyrzutek, arogant i sybaryta. Od lat poszukuje, choć sam nie wie, czego i dlaczego.
Kiedy jednak ich drogi się spotykają, przejmują nad nimi kontrolę siły potężniejsze od nich samych. Bogowie i demony, nieumarli i czarnoksiężnicy, zapomniana magia i stracone życia – droga do ich poznania zaczyna się na tajemniczej Wyspie Mgieł.

Opinia:

Książkę czytałam w ramach BT zorganizowanego przez Aleksandrę <3

Styl Marii bardzo mi odpowiadał - cechował się humorem, płynnością i oryginalnością (przekleństwa w wykonaniu Lirr - boskie). Ja mam tylko jedno poważne pytanie - jak wymówić pełne imię głównej bohaterki? :D

Cały czas coś się dzieje, dosłownie. Tajemnicze stworzenia, natrętny kruk i misja - wyprawa na Wyspę Mgieł, miejsce, do którego wstęp mają tylko kobiety. Lirr podejrzewa, że nie mówi się jej wszystkiego, ale i tak wyrusza w tę podróż. Przechodzi podczas niej metamorfozę i poznaje niezwykłą przyjaciółkę. Dowiaduje się także o sobie rzeczy, których być może wolałaby nie wiedzieć. Książka może nie jest mega nieprzewidywalna, ale zrzucam to raczej na to, że ja czytam głównie książki z tego gatunku i niektóre rzeczy nasuwają mi się już mimowolnie na myśl. 

- Za... za... za.... zabiłeś mnie! - krzyknęła [...].- Jak widać, raczej nieskutecznie  - zauważył rzeczowo.

Lirr to bohaterka wywołująca w czytelniku emocje skrajne. Na początku ja uwielbiałam! Jednak po czasie zaczęło mnie w niej irytować mnóstwo rzeczy, a przede wszystkim to, że zaczynała do silniejszych, a nie umiała się obronić. Bywała także niezwykle naiwna i beznadziejnie zakochana. Także mam z nią dość burzliwy romans - raz doprowadza mnie do szału, a raz ją uwielbiam. Żałuję jednak, że nie jest lesbijką, ponieważ Astrele intryguje mnie dużo bardziej niż Raiden, a jest jej zdecydowanie za mało! Raiden za to ma świetne teksty, generalnie interesujący sposób bycia, ale nie zapałałam do niego jeszcze miłością. Cael za to... Ugh, mam go ochotę zdzielić czymś ciężkim i tępym w głowę. Generalnie na temat postaci mogłabym pisać i pisać - o cudownej, do bólu szczerej Mildzie, o kochanej Ros czy Niedźwiedziu - ponieważ autorka nawet postaci drugoplanowe wykreowała bardzo realnie.

Podsumowując, cieszę się, że mogłam poznać kolejną świetną polską książkę! :) Z niecierpliwością czekam na drugi tom!