Minie recenzje książek z czasów zamierzchłych: Romans młodzieżowy

Tym razem już sam temat musiał przyprawić was o wielkie spojrzenie z rodzaju WTF?!  Jednak dobrze widzicie i to nie żadna literówka czy pomyłka - dzisiaj o książkach z gatunku romansu młodzieżowego i to BEZ fantastyki w tle.
Wiecie, ja przestałam lubić romans mniej więcej wtedy, gdy zaczęłam być w związku. I cały ten romans w młodzieżówkach stał się dla mnie przerysowany i bezgranicznie głupi. Moja opinia o tych książkach nie będzie jednak motywowana zmianą mojego gustu - mniej więcej pamiętam, co sądziłam o nich, kończąc je czytać :D
Dodatkowo te książki pochodzą w większości z dwóch serii, a dwie pozostałe - od jednej autorki.
Jeśli ktoś nie wie, o co chodzi - zapraszam tutaj :)


Jessica to taka typowa nastolatka, której jest źle, choć w sumie nie ma na co narzekać. Książka od początku jest bardzo życiowa, przedstawia życie gdzieś w wioseczce w Walii oraz niespełnione aspiracje Jess.
Jak to w romansie, poznaje ona tajemniczego  chłopaka, który odmienia jej spojrzenie na to jakże złe życie. Z tej książki pamiętam chyba najmniej, wiem, że podobała mi się mniej niż Melissa, o której innym razem, ale też na pewno nie była tragiczna. Zdecydowanie pani Rushton potrafi zbudować bogate tło obyczajowe :)

Nie dla mamy, nie dla taty, lecz dla każdej małolaty

O samej serii mogę napisać tyle, że pewnie gdybym nie przestała czytać romansów wcale, pewnie bym ją kontynuowała. Znajduje się w niej naprawdę wiele książek różnych autorek i o różnej tematyce, więc zapewne każdy znajdzie coś dla siebie :) Okładki mają jednak beznadziejne... 

To moja ulubiona książka z serii. Teraz pewnie by mi się nie podobała, ale wtedy potrafiłam zrozumieć Lindę, teraz zapewne by mnie irytowała.
Książka opowiada o miłości, ale tej utraconej. Więcej dowiadujemy się z przeszłości niż z teraźniejszości, a autorka stopniowo dawkuje nam emocje oraz wydarzenia.
Jest to raczej smutny romans, gdzie miłość musiała zmierzyć się z trudnościami, z którymi ostatecznie nie dała sobie rady, a widma przeszłości prześladują Lindę na każdym kroku.

Obecnie książka bardzo aktualna, mówiąca o zagrożeniach w sieci. I ogółem historia nie byłaby taka zła, gdyby nie była taka... banalna. Zamiast pogadać szczerze i otwarcie z uroczym Oliverem, Georgia znajdując jego zdjęcie na portalu randkowym od razu zaczyna się mścić. Oto dlaczego nie czytuję już romansów - są tępe.
W związku się rozmawia. Georgia jednak woli zrobić wszystko po swojemu... I to jeszcze przy okazji robi coś wbrew sobie tylko po to, aby się zemścić.
Do tego oczywiście książka na swój sposób ma szczęśliwe zakończenie, bo jakże by inaczej.

Tym, co polubiłam w tej książce, nie była nawet tyle sama historia, co jej tło - horoskopowa obsesja Claudii, najlepszej przyjaciółki Mary Jo.
Co prawda nic w tej książce mnie nie zaskoczyło, ale nie była też zbyt naiwna. Poza tym to chyba przy tej powieści polubiłam schemat od nienawiści do miłości :)
I w książce, z tego co pamiętam, nie ma zbyt wielu opisów - hip-hip-hurra :D

Zakochałaś się kiedyś w chłopaku przyjaciółki? Ja na szczęście nie, bo jakoś tak się dzieje, że z przyjaciółkami mamy skrajnie różny gust, a moja siostra raczej nie miała jeszcze stałego chłopaka. Jednak nie ukrywajmy, takie rzeczy często się zdarzają. Tylko, że w tej książce dzieje się to z wzajemnością!
Jedyną rzeczą, która na potęgę irytowała mnie w tej książce, okazały się kłótnie już po odkryciu zdrady dwóch najważniejszych osób w życiu przyjaciółki głównej bohaterki.
Ogółem książka intrygowała mnie najbardziej tym, jak ostatecznie rozwiążą ten problem.

Ja + Ty = <3

O samej serii mogę powiedzieć tyle, że otrzymałam te książeczki na święta od babci. I to były ostatnie romanse, jakie czytałam. Piszę książeczki, bo żadna z nich nie ma chyba nawet 100 stron.

Wiecie, pokazywać swojego kuzyna jako swojego chłopaka to już nieco chore. Dodatkowo chwalić się tym przed całą szkołą, a potem zakochać się w chłopaku - och, prawdziwy pech.
Książka sama w sobie była intrygująca, bo ciekawiło mnie, jak Solenn wyplącze się z tych wszystkich kłamstw. Dodatkowo tak naprawdę to w książce mamy trójkąt, ale taki dość dziwny...
Nie dziwi mnie, że na LC dużo osób ocenia ją niezbyt dobrze, bo Solenn to nie bohaterka marzeń. Jednak ogółem książka może zainteresować i się spodobać :)
Najbardziej dziwi mnie, że książkę napisało małżeństwo ze stażem... Chyba im się nudzi w tym związku, skoro piszą tak naiwne historyjki :D

Ta książka jest... głupia i zupełnie przeciętna.
Gracja Anna zamyka swoje serce, bo zostało tak baaardzo skrzywdzone. W takim młodym wieku! Ależ oczywiście musi poznać jakiegoś chłopaka, w którym chciałaby się zakochać.
Ponadto główną bohaterkę denerwuje wszystko, a przez to ona irytuje nas.
Plus to szybkość w czytaniu, bo autorka ma lekki i swobodny styl.

Ta książka podobała mi się z serii najbardziej. Co prawda na początku Sara niesamowicie mnie irytowała, próbując poderwać Bruce'a, ale kiedy dała mu w twarz - znacząco zyskała w moich oczach :D
Werner to chyba pierwsze książkowe ciacho, jakie naprawdę bardzo mocno mi się spodobało.
Książka jest zabawna, przewrotna i napisana bardzo lekko.

Na koniec coś z gatunku fantastyki, czyli o aniołach, wampirach i zakazanej miłości.
Książka mi się podobała, choć nie było to jakieś wielkie wow. Zdecydowanie wampiry odegrały tu swoją rolę w moim polubieniu tej książki. Sam romans opierał się na wątku anioła stróża i zakazanej miłości, więc trochę przereklamowane :D
Generalnie książkę wspominam miło :)








No tak, dzisiaj i trochę pomarudziłam, i trochę się pozachwycałam, choć tego - jak widzicie - było mniej. Zdecydowanie nie żałuję, że skończyłam z romansem, ale swego czasu naprawdę lubiłam serię Nie dla mamy, nie dla taty, lecz dla każdej małolaty :)