'Skazani' A. Hill

Na początek - zapraszam na fanpage'a! Mała informacja, a poza ty postanowiłam go rozkręcić i będą się tam pojawiały - w końcu! - bieżące informacje itp. ☻


Tytuł: Skazani

Tytuł oryginalny: -

Autor: A. Hill

Cykl/seria:  Przed czasem

Tłumaczenie: -

Wydawnictwo: Novae Res

Rok wydania: 2015

Ilość stron: 580

Opis:

Pewnego dnia Thilli odkrywa w kuchni ciało zamordowanej matki. Po tym tragicznym wydarzeniu wraz z ojcem przenosi się do nowego domu w innym mieście. Zaczyna także naukę w nowej szkole, gdzie stara się wtopić w tłum rówieśników. Nie jest to jednak takie proste. Thilli otrzymuje od ojca zamkniętą szkatułkę, w której znajduje się list od zmarłej mamy. Zszokowana jego treścią, nie jest w stanie doczytać go do końca. Od tej chwili nic nie jest już takie samo. W znany jej świat wkraczają istoty znane jej jedynie z prastarych mitów, a ona sama dowiaduje się, że jest kimś innym, niż do tej pory sądziła.

Opinia:

Pierwsza informacja, jaką chciałabym zawrzeć w recenzji to taka, że recenzowana książka pochodzi z Book Touru Isabel. ☻ Dlatego wyjątkowo pojawiają się zdjęcia, a w książce można znaleźć zielone karteczki, którymi oznaczyłam ulubione cytaty ☻

Przechodząc do recenzji właściwej, okładka hmmm, nie powiem, żeby mi nie odpowiadała, ale nie zachwycam się nią jakoś specjalnie. Na pewno od strony technicznej bardzo podoba mi się rozplanowanie napisów, kolorystyka, ale poza tym nie zaliczyłabym jej do listy moje ulubione okładki. Ilustracje w książce też jakoś szczególnie mnie nie zachwycały, ale kreska była niezła.

Kłębiły się we mnie setki, tysiące, miliony słów. Rozchodziły się po całym ciele. Czułam je w palcach i w końcówkach włosów, w stopach i w brzuchu, w oczach i na plecach. Ale nie było ich w gardle, krtani, przeponie, strunach głosowych, ustach. Bawiły się ze mną w berka.

Styl autorki mogę uznać za zdecydowany plus książki. Czytało się ją szybko (no, patrząc na dostępność czasu przy ciągłym przesiadywaniu poza domem to 3 dni na 580 stron można uznać za szybko, prawda? ☻), przyjemnie i co najważniejsze - pojawił się humor! Przyznam jednak, że samo poprowadzenie książki momentami mnie denerwowało. Po pierwsze: dopiero po ok. 150 stronach się wciągnęła, ale też nie do końca. O prawdziwym wciągnięciu się w historię Thilli (jakie piękne imię! *.*) mogę mówić dopiero pod koniec powieści. Po drugie: ja rozumiem tajemniczość i tak dalej, ale ja przez pół książki w ogóle nie ogarniałam, co się dzieje, a przez drugie pół wkurzałam się, że Asmund najwyraźniej o wszystkim wie, a jednak nic nie chce powiedzieć! Tajemnice są dobre, ale takie zamotanie w historii, kiedy dopiero w ostatnim rozdziale dowiaduję się, o co chodzi, naprawdę mnie irytowało.

Milimetry to bardzo małe i przeogromne odległości. Małe, gdy czujesz na sobie ciepło oddechu drugiej osoby, gdy wiesz, jakim płynem do prania pachną jej ubrania, jakich perfum używa. (...)

Przeogromnymi odległościami milimetry są wtedy, gdy masz świadomość, że bardziej zbliżyć się nie możesz, gdy zastygasz w pewnej pozycji i po ciągnącej się w nieskończoność minucie wiesz już, że nikt nie wykona kolejnego kroku. (...)

Fabuła była ciekawa, chociaż - jak wspomniałam wcześniej - niewiele z niej rozumiałam, bo wszystko otaczała aura tajemniczości. No i fabuła tak, była ciekawa, ale toczyła się głównie wokół wątku romantycznego, a dokładnie - o zgrozo - trójkąta miłosnego! Mimo to nie było to aż takie złe, bo Thilli wcześniej chodziła do katolickiej szkoły i jej kontakty z chłopakami były bardzo zabawne.  Poza tym wplatanie scen z Biblii, jak ja to nazwałam, ale mogę nie mieć racji, bo Biblii prawie nie znam, były ciekawym urozmaiceniem, choć plątały mi coraz bardziej w głowie. Co prawda w pewnym momencie zaczęłam łączyć historię Laili i Thilli (uh, czy ja dobrze dodaję końcówki??), ale hm, ostatecznie wszystko rozwiązało się dopiero pod koniec i moje domysły były tylko trochę zbliżone do rzeczywistości. Książka ma na pewno zaskakującą fabułę i nawet - mówię to ja, anty-fanka romansu - wątek romantyczny bardzo mi się podobał i ani trochę nie irytował, chociaż był zdecydowanie wysunięty na pierwszy plan.

Ludzka egzystencja to całe pasmo porażek i potknięć, ale żeby upaść, trzeba najpierw stać. Dla tych chwil w pionie warto ponieść ryzyko nawet najboleśniejszego z upadków.

Narracja również została poprowadzona w sposób, który lubię, czyli wielotorowo. Zazwyczaj mamy do czynienia z punktem widzenia Thilli, Adana i Asmunda. Kilkakrotnie pojawiły się też rozmyślania ojca Thilli. Poza tym chętnie poznałabym ciąg dalszy listów jej matki. Narracją, jaką szczególnie zapamiętałam, jest narracja Dave'a, ale to chyba dlatego, że był tak obleśnym zboczeńcem, że nie dało się go wyrzucić z głowy. 

Ty po prostu uciekłeś. Strata to nie tylko wiedza o śmierci.

Właśnie - bohaterowie. Tutaj muszę przyznać autorce dużego plusa, bo chociaż Adan i Asmund byli po części nieco schematycznymi ciachami, a postać podobną do Zo też już kiedyś spotkałam i to nie raz, to mimo to byli oni wszyscy, nie tylko ta wymieniona trójka, postaciami tak indywidualnymi, że aż realnymi. Co prawda Thilli była momentami irytująca, bo nie umiała się zdecydować, czasami była zbyt ufna, ale na ogół ją polubiłam. Polubiłam też Zo i Adana, za to Asmunda nie bardzo (być może dlatego, że nie chciał mi zdradzić tej tajemnicy przez pół książki :D). Ogólnie, jeśli miałabym się zdecydować za Thilli, którego wolę - wybrałabym niegrzecznego bad boya na motorze, przykro mi :D Zwłaszcza, że narracja Adana była też dużo ciekawsza od narracji Asmunda.

Podsumowując, cieszę się, że zgłosiłam się do Book Tour i otrzymałam tę książkę, bo chociaż ten jeden szczegół naprawdę mnie irytował to lektura była wciągająca i nie mogę się doczekać drugiego tomu! Książkę polecam fanom wątków miłosnych oraz fanom fantasy ☻

Książka bierze udział w wyzwaniu: 52 książki w ciągu roku, Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (+4,2 cm),