'Chłopcy 4. Największa z przygód' J. Ćwiek

PS. Ważna sprawa! :D Odpowiedzcie proszę na pytanie zadane na końcu TEGO postu :D Naprawdę zależy mi na odpowiedziach ^^

Tytuł: Chłopcy 4. Największa z przygód (oryginalnie: -)

Autor: J. Ćwiek (tłumacz: -)

Cykl: Chłopcy

Ilość stron: 356

Wydawnictwo: SQN (w roku: 2015)

Bierze udział w wyzwaniach: 100 książek, Czytam fantastykę, Wyzwanie biblioteczne 2017, Zmierz się z tytułami z Olą K., Czytam, bo polskie

Opis: 
Po traumatycznych wydarzeniach z części trzeciej Cień i Piotruś wreszcie stawiają na swoim – oto w realnym świecie trwa wielka, nieprzerwana zabawa. Sporą rolę w ich planie mają odegrać Chłopcy, wciąż pozbawieni pamięci i tkwiący w zwyczajnym, nudnym życiu. Czy Dzwoneczek jest w stanie jeszcze coś zmienić, czy tylko mimowolnie realizuje kolejne założenia Cienia?

Opinia:
Wiecie, przy tej części odniosłam wrażenie, że śmiałam się jakby mniej... Poza tym jednak styl autora się nie zmienił - masa przekleństw, erotycznych podtekstów i lekkość opisów. Mi to nie przeszkadza, ale wiem, że niektórym może. Za to praca korektora zdecydowanie mi się nie spodobała... Ktoś powinien to przeczytać jeszcze raz i poprawić dokładniej, bo czasem brakuje słów, czasem się dublują...

Odkryłam już pewną cechę pana Kuby - nie potrafi on napisać zakończenia. Przy Kłamcy jednak jakoś sprawnie i gładko to przytłumił, ale w Chłopcach zakończenie okazało się, przykro mi to mówić, do dupy. Cały czas mamy pędzącą akcję, masę krwi, obrażeń, sceny mniej lub bardziej erotyczne, a na koniec zamiast zafundować nam zamknięte, w pełni zrozumiałe zakończenie, autor funduje... Nawet nie wiem, jak to zgrabnie określić. Nie ma żadnego wow, nie ma zachwytu - jest totalne oszołomienie, jak można było zakończyć książkę tak bezsensownie. Jednak, gdyby tak pominąć kwestię zakończenia, książka była bardzo fajną kontynuacją serii.

Dzwoneczek wzięła koszulkę w ręce i patrzyła na nią przez chwilę, pozwalając, by kilka łez popłynęło po jej policzkach. Na materiale wielkie czarne litery nad złamaną różdżką krzyczały: LEPIEJ WE MNIE UWIERZ, DZIWKO!

Dzwoneczek to jedna z moich ulubionych damskich postaci - bezkompromisowa, silna, nie znosząca sprzeciwu, ale potrafiąca przyznać się do błędu. O jej Chłopcach pisałam już wiele w poprzednich recenzjach, więc nie będę się teraz powtarzać. Co prawda niektóre zachowania nie zgrały mi się z wykreowanymi wcześniej osobowościami, ale mógł być to zabieg celowy, odpowiadający temu, że Cień doprowadził do totalnego mętliku w ich głowach. Odkryłam również, że Wendy strasznie mnie irytuje, ale nie umiem wam do końca powiedzieć, z jakiego powodu.

Podsumowując, uważam, że cały cykl można by zakończyć lepiej, ale generalnie podczas czytania bawiłam się dobrze. Chłopcy to fajny cykl, ale jeśli nie lubicie masy przekleństw czy aluzji seksualnych - może was to odrzucić. Dla mnie cała seria, jak patrzę na LC, ma średnią ocenę 7,5 :)