'Królowa Cieni' S. J. Maas

Tytuł:  Królowa cieni (oryginalnie: Queen of Shadows)

Autor: S. J. Maas (tłumacz: M. Mortka)

Cykl: Szklany tron

Liczba stron: 848

Wydawnictwo: Uroboros (w roku: 2016)

Bierze udział w wyzwaniach: Czytam fantastykę

Opis:

Celaena Sardothien do tej pory traciła wszystkich, których kochała. Zamordowano jej rodziców, jej ukochany, Sam, także zginął w męczarniach. Jej przyjaciółka, Nehemia, poświęciła życie, by Celaena mogła odkryć swoje dziedzictwo i pójść za przeznaczeniem… Ale dość tego. Teraz, gdy okiełznała już swoją moc, nadszedł czas na zemstę. Dziewczyna znana do tej pory jako Zabójczyni Adarlanu zniknęła – narodziła się Aelin Ogniste Serce, królowa podbitego przez Adarlan Terrassenu.
Nadszedł czas walki o wszystko, co ważne. Aelin wraca do Adarlanu, by zemścić się na tych, którzy skrzywdzili jej bliskich, odzyskać tron i stanąć twarzą w twarz z cieniami przeszłości. A przede wszystkim po to, by chronić tych, którzy jej pozostali.
Przed nią zadanie prawie niemożliwe do wykonania. Jej przeciwnicy mają po swojej stronie mroczne siły, a Aelin w Adarlanie pozbawiona jest swojej magii, która pozwala jej władać ogniem. Może jednak liczyć na swoich towarzyszy – kuzyna Aediona, Chaola, Lysandrę i przede wszystkim na Rowana. Rowana – walecznego księcia-wojownika Fae, jej carranama, bratnią duszę – do którego zaczyna żywić coraz bardziej płomienne uczucia.

Opinia:

NIE ZAWIERA SPOILERÓW

Sarah J. Maas  po raz kolejny porwała mnie w swoje sidła, przedstawiając absolutne mistrzostwo stylu. Dokładnie wyważone opisy, cudowne dialogi oraz emocje wywoływane w czytelniku na każdym kroku. Tę lekturę pochłania się, nie chcąc odkładać jej choćby na chwilę.

To, co dzieje się w tej książce jest nieopisywalne w recenzji, ponieważ nie chcę zamieszczać spoilerów. Autorka narzuca jednak takie tempo, że nie ma nawet chwili, aby pomyśleć o oderwaniu się od czytania. Zwroty akcji, niespodziewane uśmiechy losu oraz relacje pomiędzy bohaterami. Śledząc równocześnie losy Celaeny z przyjaciółmi, Doriana oraz Manon, czytelnik zwiedza pół wykreowanego świata, aby przeżywać przygody. Autorka sugeruje również, że w kolejnym tomie będziemy śledzić losy jeszcze co najmniej jednego bohatera. Zakończenie pozostawia wiele pytań, na które czytelnik ma ochotę od razu poznać odpowiedzi.

Spędziłem wieki, wędrując po świecie – od imperiów do królestw, a stamtąd na pustkowia. Nigdy się nie zatrzymywałem - nawet na chwilę. I przez cały ten czas wpatrywałem się w horyzont, myśląc o tym, co czeka za następnym oceanem, za następną górą. Ale myślę... myślę, że przez cały ten czas – przez wszystkie te wieki – to ciebie szukałem".

Celaena zdecydowanie dojrzewa, przygotowując się do roli, jaka jest jej przeznaczona. Lubię zwłaszcza momenty, gdy z prawdziwej siebie powraca na chwilę do osoby, którą była przed tymi wszystkimi wydarzeniami - autorka genialnie pokazała kontrast. Rowana nie polubiłam bardziej, nadal utrzymuję, że jest bohaterem ważnym dla fabuł, nieirytującym, ale chyba po prostu nie w moim guście. A może dlatego, że cały czas sprzecza się z moim nowym mężem (Chaol po prostu przestał być szarmanckim kapitanem, a zmienił się w sposób, który sprawia, że moje serduszko pęka) Aedionem. Kuzyn Celaeny to po prostu uroczy, ale także odważny i wierzący w swoje poglądy mężczyzna, w którym nie mogłam się nie zakochać. Ciekawe są także postaci żeńskie - krwiożercza Manon, która jednak nie jest taka, jak inne wiedźmy, Asterin kwestionująca to, co dzieje się z Czarnodziobymi, Lysandra poświęcająca się dla małej dziewczynki oraz wojownicza Nesryn. Najbardziej jednak ciekawią mnie losy Elide, której upór i umiejętność kamuflażu zafascynowały mnie i nie mogę się doczekać, aby poznać dalszy ciąg jej historii.

Mogłabym tak pisać i pisać o cudownych postaciach i fabule, ale w końcu mogłabym coś zaspoilerować, a wierzcie mi, że sami musicie poznać tę fascynującą, porywającą serię <3

Za egzemplarz dziękuję