Mini recenzje: 'Rekonstrukcja' K. Bielecki oraz 'Demony. Pokusa' L. Desrochers

Tytuł:  Rekonstrukcja (oryginalnie: -)

Autor: K. Bielecki (tłumacz: -)

Cykl: -

Liczba stron: 210

Wydawnictwo: AIP SEMP (w roku: 2012)

Bierze udział w wyzwaniach: Czytam nie tylko Amerykanów

Opis:

„John Johnson znika. Tak po prostu. A jego przyjaciel zaczyna go szukać i próbuje rozwikłać zagadkę nad wyraz tajemniczego zaginięcia. Cały czas pozostaje przy tym we wnętrzu pociągu, do którego wsiedli przecież razem. Tylko, że pociąg ten nie jest po prostu pociągiem. To maszyna, która służy do zupełnie innych celów. Wszyscy jej pasażerowie za czymś tęsknią i nie uwierzysz, co jest powodem przepełniającej ich nostalgii. »Rekonstrukcja« to opowiadanie, które będziesz musiał przeczytać bardzo, bardzo uważnie, jeśli zechcesz odkryć wszystkie jego niuanse.”

Opinia:
Styl autora jest niezwykle nużący, często odbiega on od tematu i przeskakuje między wydarzeniami bez wyraźnego zaznaczenia. Lektura ma działanie usypiające.

Akcja, jeśli można o takowej mówić, nie ma sensu i w ogóle nie kojarzy mi się to z powieścią projekcyjną - raczej z pseudofilozoficznym bełkotem. Opowiadania zmierzały donikąd, nudząc i odbierając chęć dalszego czytania. Niby coś się dzieje, ale wszystko jest zupełnie niezrozumiałe, ukryte pod domysłami, a na większość pytań nie dostajemy odpowiedzi.

Bohaterowie... I co ja mam wam powiedzieć, skoro w tej książce znajdują się tylko wariaci lub kretyni? Po prostu porażka.

Podsumowując, gdyby ta książka miała więcej niż te 200 stron, chyba bym się poddała, a tak chciałam dowiedzieć się czy dotrzemy w końcu do jakiegoś meritum, sedna lub czegokolwiek, co uratowałoby tę historię. Niestety, niczego takie nie znalazłam.

Tytuł: Demony. Pokusa (oryginalny: Personal Demons)

Autor: L. Desrochers (tłumacz: E. Penksyk-Kluczkowska)

Cykl: Demony

Liczba stron: 350

Wydawnictwo: Dolnośląskie (w roku: 2011)

Bierze udział w wyzwaniach: Czytam fantastykę

Opis:

Siedemnastoletnia Frannie pochodzi z wielodzietnej katolickiej rodziny, a jej rodzice są ludźmi bardzo zasadniczymi. Dziewczyna najlepiej dogaduje się z ukochanym dziadkiem, wdowcem i pasjonatem starych aut. Jest pewna, że ostatni rok w liceum będzie równie monotonny jak poprzednie, gdy do jej klasy trafia niezwykle atrakcyjny Luc Cain. Nikt nie podejrzewa, że przysłany z piekieł Luc jest demonem, który ma posiąść nie tylko duszę Frannie. Ale Niebiosa mają inne plany. Do walki z mocami piekielnymi staje równie pociągający anioł Gabe…

Opinia:
Styl autorki jest zupełnie przeciętny, mało opisowy i trochę powtarzalny.

Akcja to romans oparty na trójkącie miłosnym. Co prawda wiedziałam, którego wybierze, bo czytałam tę książkę już wcześniej, ale i tak nie byłoby to trudne do odgadnięcia. Cały czas coś się dzieje, ale to taka wymuszana akcja, co niesamowicie nuży podczas czytania. Większość problemów, z jakimi zmagają się bohaterowie, także wydaje mi się strasznie naciągana.

Bohaterowie to porażka. Luc i Gabriel - no przecież obydwaj są tacy cudowni, całuśni, przystojni i zakochani w Frannie. Co z tego, że to diabeł i anioł? W obliczu śmiertelniczki obydwaj są w stanie poświęcić wszystko, aby z nią być - ograny schemat. Sama Frannie to idiotka, która całuje się i z jednym, i z drugim, i nie potrafi nawet poznać swojego ukochanego, gdy podszywają się pod niego demony. Sprawa z jej bratem to kolejny minus, a rozwój postaci jest prowadzony niekonsekwentnie.

Podsumowując, nie mam pojęcia, co podobało mi się w tej książce wcześniej, bo jest ona zupełnie przeciętna. Reareadowałam ją, aby poznać tom drugi, ale teraz nie wiem, czy będę próbowała.