'Droga do Piekła' P. Piotrowski

Tytuł:  Droga do Piekła (oryginalnie: -)

Autor: P. Piotrowski (tłumacz: -)

Cykl: -

Ilość stron: 338

Wydawnictwo: Videograf (w roku: 2016)

Opis:

Były amerykański żołnierz John Pilar zostaje skazany na śmierć za zamordowanie swojej rodziny w wyjątkowo bestialski sposób. Kat wstrzykuje mu zabójczą mieszankę, ale to nie koniec jego podróży. Po drugiej stronie budzi go odrażająca woń siarki…

Jego młodszy brat Lukas, były nowojorski policjant, a dziś zapijaczony detektyw, nie wierzy w jego winę. Odkrywa, że naczelnik więzienia, w którym zginął brat, nie ma krystalicznie czystego sumienia. Razem z młodą dziennikarką Rose Parker rozpoczynają prywatne śledztwo i wpadają na trop mrocznego spisku. Z każdym dniem coraz bardziej zagłębiają się w matni pierwotnego zła, niewyobrażalnego okrucieństwa i zdziczałej przemocy. Czy oczyszczą Johna z zarzutów, czy może dokopią się do prawdy tak przerażającej, że nawet samo piekło wydaje się być jedynie drobną igraszką?

Opinia:

Książkę czytałam akurat w okresie mojego kryzysu dotyczącego kryminałów/thillerów. Ponadto po Ekspozycji obawiałam się trochę Polaków w tych gatunkach. Jak się okazało - całkiem niepotrzebnie!

Pan Piotrowski zafundował mi coś, co lubię - brutalny, męski styl. Bez owijania, bez upiększania - tylko fakty, konkrety i przerażająca rzeczywistość. Jedynymi momentami, które lekko mnie nudziły, były długie opisy miejsc, ale to zazwyczaj w mich oczach minus. Za to opisy emocji czy scen erotycznych, scen znęcania się w Piekle etc. mogę uznać za prawdziwy majstersztyk!

Jest taka linia, granica czy bariera - jak zwał tak zwał - po przekroczeniu której człowiek staje się kimś więcej niż tylko zwykłym, szarym obywatelem. [...] Nie dlatego, że jest lepszy, mądrzejszy czy bardziej inteligentny, ale dlatego, że może wszystko. Po prostu MOŻE.

To zdecydowanie lektura dla ludzi o mocnych nerwach. My od początku wiemy, że John jest niewinny, mówi nam o tym już prolog. Potem książka jest podzielona tak jakby na dwie części: poszukiwania Lukasa oraz pobyt Johna w Piekle. Zdecydowanie ciekawszą częścią była dla mnie ta pierwsza, ale druga gdzieś tak w połowie rozkręciła się i zdołała jej dorównać, aby w momencie połączenia się w jedną płynną akcję - nie odstawać ani na moment. Teoretycznie muszę przyznać, że już na wstępie coś mi nie pasowało, ale prawda zszokowała mnie. O emocjach jednak za chwilę. Najpierw chciałabym wspomnieć o intrydze, jaką zbudował autor - była to misternie ułożona układanka, gdzie każdy element zaczynał do siebie pasować w odpowiednim czasie. Ponadto była to intryga światowa, a kiedy już wyszły na jaw najważniejsze poszlaki, nie mogłam się oderwać od lektury Drogi do Piekła, dążąc nieubłaganie do wyczekiwanego finału, który okazał się niewiarygodnie mocny!

Zazwyczaj ten akapit byłby już o bohaterach, ale nie będzie, bo przy czytaniu tej książki przeżywałam tak skrajne emocje, jak chyba jeszcze nigdy! Zaczynając tę książkę przygotujcie się na wyuzdany seks, zdradę i takie perwersje, i ekscentryczne pomysły, o jakich wam się nawet nie śniło. Książka sprawiła, że czułam zniesmaczenie, przerażenie i grozę. Pan Przemysław wykreował świat straszny w swojej prawdziwości, a finał powieści zdruzgotał mnie i powalił na kolana. Przeżywałam emocje z bohaterami, niemalże płakałam z Lukasem, widząc kaźń jego brata, bałam się razem z Rose i nienawidziłam razem z Johnem. Książkę czytałam momentami z wypiekami, a momentami z rumieńcem na twarzy!

Jeżeli dzwoni do ciebie facet, który ma na koncie prawie dwieście miliardów dolarów, i osobiście wydaje instrukcje, to taka sprawa musi mieć drugie dno.

Co tu dużo mówić - bohaterowie to ludzie z krwi i kości. John przeżył zbyt wiele i  sumie jestem wdzięczna autorowi za to, jak ostatecznie rozwiązał jego los, bo nie wiem czy zniosłabym inną wersję. Lukas to człowiek z problemami, ale silny, zdeterminowany w swoim postanowieniu. Został moją ulubioną postacią w książce, ale zaraz za nim, na drugim miejscu jest Rose. Takie kobitki powinny być bohaterkami zawsze! Była silna, była momentami twardą suką, ale miała swoje granice, które ta wyprawa w perwersyjny i okrutny świat show biznesu nadszarpywała i łamała, doprowadzając Rose do skrajnych emocji. Polubiłam też Charlesa, jakkolwiek jako postać by nie wypadła w pewnym momencie, bo rozumiałam, dlaczego to zrobił. Jednak to nie główni bohaterowie tak przerażają, a ci poboczni, którzy przewijają się przez główną historię, okazując się jej trzonem. Są to wyuzdane, bogate i decydujące o losach świata ekstrawaganckie świnie, których w życiu nie chciałabym spotkać!

Co tu dużo mówić, o książce mogłabym pisać jeszcze wiele i byłyby to prawie wyłącznie pozytywne słowa (pomijając te nieszczęsne rozbudowane opisy, ale ja wiem, że dla niektórych to są akurat plusy). Takie książki mogłabym czytać! Ponadto książka dokonała czegoś, czego nie dokonała do tej pory żadna z gatunku thilleru - przeraziła mnie. Uważam, że pan Piotrowski napisał genialną powieść, pełną brutalnej, szybkiej, ale totalnie przemyślanej akcji. Widać, że to zdecydowane męskie pióro i nie pozostaje mi nic innego, jak książkę bardzo gorąco polecić!

Za egzemplarz dziękuję