Mini recenzje: 'Na nieznanych wodach' T. Powers oraz 'Nie kończąca się historia' M. Ende

Tytuł: Na nieznanych wodach (oryginalnie: On Stranger Tides)

Autor: T. Powers (tłumacz: Ł. Małecki)

Cykl: -

Ilość stron: 502

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie (w roku: 2011)

Bierze udział w wyzwaniach: 52 książki w ciągu roku, ABC Czytania

Styl jest płynny, opisowy, ale nie nużący. Autor zabawia nas, wprawia w zdumienie oraz podnosi poziom adrenaliny, a cała historia jest tak realistycznie opisana, że trudno uwierzyć, że nie miała miejsca naprawdę.

Fabuła to istna piracka przygoda, w którą został wplątany zwykły szczur lądowy. Miłość (choć na szczęście to delikatny wątek), magia, śmierć i tajemnicze rytuały, a także beczułki rumu, sztormy i morskie przesądy - to wszystko i jeszcze więcej oferuje pan Powers w porywającej, pędzącej akcji, która nie daje chwili wytchnienia. Nie oderwiecie się od przygód Shandy'ego!

Bohaterowie są wykreowani raczej lepiej niż gorzej, choć przy tylu postaciach, nie dziwię się, że te dalszoplanowe są z lekka zaniedbane. Jednak pierwszo- i drugoplanowe to realistyczni bohaterowie z krwi i kości, z nadziejami, popełniające błędy i mierzące się z problemami. Shandy'ego i Davisa nie da się nie polubić! A Czarnobrody jest zdecydowanie szalony i niebezpieczny,

Podsumowując, piracka przygoda w najlepszym wydaniu! Pokuszę się nawet o stwierdzenie, że gdyby twórcy Piratów z Karaibów zachowali więcej z książki, film byłby jeszcze lepszy!

Tytuł: Nie kończąca się historia (oryginalnie: Die unendliche Geschichte)

Autor: M. Ende (tłumacz: S. Błaut)

Cykl: -

Ilość stron: 261 [format A4]

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia (w roku: 1986)

Bierze udział w wyzwaniach: 52 książki w ciągu roku, ABC Czytania

Styl autora zupełnie mnie zaskoczył. Z jednej strony był prosty, bez skomplikowanych słów, ale z drugiej bardzo opisowy, choć pomijał bardzo drastyczne momenty, zagłębiający się w psychikę Bastiana. Wiedziałam, że to książka raczej dla dzieci - więc byłam mile zdziwiona
Fabuła ma dwie strony - to, co widać jest podzielone tak jakby na dwie części: wędrówkę Atreju i pobyt Bastiana w Fantazjanie. Osobiście bardziej wolałam momenty z Atreju, były bardziej wciągające (a do drugiego ale przejdę w bohaterach). Autor stworzył unikatową, oryginalną historię, która kilka razy naprawdę mnie zaskoczyła, choć z drugiej strony (choć to celowy zabieg) do historii wkrada się lekka nielogiczność, ale chyba takie są w końcu prawa świata wyobraźni? Dodatkowy plus - 0, zupełny brak jakiegokolwiek romansu! Drugim dnem historii jest przesłanie o tym, że my sami kształtujemy swoje życie i to, jak postrzegają nas inni. Dodatkowo historia opowiada o budowaniu pewności siebie i nauce na podstawie własnych błędów.
Bohaterowie... No właśnie. Atreju (nie powiem na męża, bo byłaby to pedofilia) ma dziesięć lat i jest najodważniejszym dziesięciolatkiem, jakiego znam. Pochodzi z rodu łowców. Byłam kiedyś na przedstawieniu i póki nie wzięłam się za książkę, byłam przekonana, że Atreju to dziewczyna... No comment. Bastian za to irytował mnie całą książkę, bo wykazywał cechę, której nie lubię i dopiero pod koniec się zmienił (ja wiem, tak miało być, ale...) - mianowicie zupełnie nie akceptował tego, jaki był, nie umiał sobie poradzić i ogółem był życiową sierotą, a jak dorwał się do AURYNU to zachowywał się, jak rozpieszczony bachor. Tym, co przykuło moją uwagę, był fakt, że wszystkie postaci w Fantazjanie były na swój sposób mądre i coś starały się nam przekazać.
Podsumowując, uważam, że to książka. jak najbardziej warta uwagi, zwłaszcza ze względu na miejsce akcji, bowiem dzieje się ona... w książce, która dzieje się w książce :) Jedyny prawdziwy minus to charakter Bastiana, ale cóż - tak musiało być. Za to Atreju - <3