'Tajemnica Diabelskiego Kręgu' A. Kańtoch

Hejo, też kochacie POLSKIE KSIĄŻKI? Zapraszam więc tu :)

Tytuł:  Tajemnica Diabelskiego Kręgu (oryginalnie: -)

Autor: A. Kańtoch (tłumacz: -)

Cykl: Tajemnica Diabelskiego Kręgu

Liczba stron: 510

Wydawnictwo: Uroboros (w roku: 2013)

Bierze udział w wyzwaniach:   Czytam fantastykę, Czytam bo polskie, Czytam nie tylko Amerykanów, Zmierz się z tytułami

Opis:

Nie każdy zostaje wybrany przez anioły i zaproszony przez nie na tajemnicze wakacje w klasztorze znajdującym się w niewielkiej miejscowości Markoty. Tak się składa, że przydarzyło się to trzynastoletniej Ninie. Nie bardzo wie jednak, dlaczego – jest przecież bardzo zwyczajną dziewczyną. Czy aby na pewno?

Opinia:

Styl pani Ani jest bardzo łatwy i przyjemny w odbiorze. Z jednej strony będzie on przystępny dla dzieci, a z drugiej nie okaże się infantylny również dla dorosłego czytelnika. Barwne opisy miejsc oraz przemyśleń bohaterki urozmaicają lekturę, a narracja trzecioosobowa stawia czytelnika nieco z boku, na pozycji obserwatora niesamowitych wydarzeń.

Z początku nieco ciężko było mi się wciągnąć w opowieść, ponieważ kompletnie nie wiedziałam, co się działo. Autorka z marszu wrzuca nas w wir akcji. Kiedy jednak Nina nareszcie trafia do klasztoru, lektura to czysta przyjemność, o ile czytelnikowi nie przeszkadza treść skierowana raczej do młodszego czytelnika. Gdybym była dzieckiem, nie mogłabym oderwać się od lektury tej książki. Wyobrażałabym sobie, że jestem Niną i sama muszę się ze wszystkim mierzyć, bo tak właśnie autorka przedstawia opowieść - pozwala nam się domyślić wielu rzeczy, stawia przed nami pytania i zagadki. Jako nieco starsza czytelniczka również odczuwałam przyjemność z lektury, ale zdecydowanie widziałam także to, że książka została napisana dla osób przynajmniej pięć lat młodszych ode mnie. Nie ma to jednak wpływu na cudowne tempo akcji oraz sam pomysł na fabułę, który jest świetny, a jego potencjał według mnie został wykorzystany w prawie stu procentach. Ciekawa jestem, co autorka odkryje przed czytelnikami w kolejnym tomie.

Chce wierzyć", powiedział kiedyś jej tato, "ale co ja poradzę, że wciąż mam wątpliwości?".

Drugim początkowym minusem była Nina. Początkowo jej rozważania były po prostu irytujące, nawet biorąc pod uwagę jej wiek. W trakcie lektury dziewczyna jednak dojrzewa i staje się postacią, którą da się lubić. Uwielbiam w niej żyłkę Sherlocka Holmesa! Moją ulubioną bohaterką została jednak Tamara, ponieważ łatwiej było mi się z nią utożsamić. A Hubert, ech, napisałabym, że biorę go do haremu, ale chyba podchodziłoby to już pod pedofilię. Co ja poradzę, że to taki słodziak? :) Ogółem plusem książki jest to, że każdy spośród trzynastki dzieci wyróżnia się charakterem i mimo dużej ilości bohaterów, ciężko byłoby się pogubić. Strasznie irytowali mnie Artur i pani Celina, ugh. Ich nie dało się z nikim pomylić. Dodatkowo akcja ma miejsce w Polsce, więc pojawia się nawet gwara u Heli i Karoliny, co również było ciekawym urozmaiceniem.

Podsumowując, jeśli macie młodsze rodzeństwo lub podobny gust do mnie - nie wahałabym się przed kupnem/wypożyczeniem tej książki. Według mnie jest świetna :) Mimo początkowych trudności, bardzo ją polubiłam i zdecydowanie chciałabym poznać dalsze losy Niny oraz aniołów.

Za egzemplarz dziękuję