'Piratika. Kierunek: Papuzia Wyspa' T. Lee

Tytuł:  Piratika. Kierunek: Papuzia Wyspa (oryginalnie: Piratica: Return to Parrot Island)

Autor: T. Lee (tłumacz: G. Komerski)

Cykl: Piratika

Ilość stron: 400

Wydawnictwo: Jaguar (w roku: 2010)

Bierze udział w wyzwaniach: 52 książki w ciągu roku, ABC Czytania, 100 książek

Opis:
Drugi tom książki „Piratika”, humorystycznej opowieści o piratach, którzy wcale nie są piratami. Książka dla małych, większych i tych zupełnie dużych dziewczynek, którym marzy się utarcie nosa przedstawicielom zmaskulinizowanego środowiska zadekowanego na pirackich łajbach. Wysublimowany język, liczne nawiązania do znanych tekstów kultury oraz spora dawka bezczelnych kpin z konwencji tworzą mieszankę wybuchową. Prawdopodobnie bardziej wybuchową od niejednej beczki prochu.

Opinia:
Autorka zanim napisała drugą część, musiała dokładnie przeczytać część 1, ponieważ styl uległ zdecydowanej poprawie. Zostały co prawda irytujące skróty w stylu pan F., ale za to pojawił się humor! Na pewno nie nazwałabym książki najzabawniejszą o Piratach, bo Karaibska krucjata jest dużo zabawniejsza, ale tym razem kilka razy się zaśmiałam, a raz nie mogłam tego śmiechu opanować.

Powinniśmy byli powiedzieć jedno słowo więcej [...]. Byłoby ich siedemnaście. Ciekawe, co to mogłoby być za słowo? Kochanie? Zarazo? Przepraszam...? Och, do chrzanu z tym.

Art mieszka ze swoim mężem Feliksem w rezydencji, są sławną parą, cieszą się przywilejami lordowskimi, jednak Arty nie jest szczęśliwa. Tęskni za morzem. Feliks stara się ją zrozumieć, jednocześnie świadomy, że jego małżonka nie może wrócić na statek, a reszta jej załogi rozproszyła się po Anglii. Żadne z nich nie spodziewa się, że słynna Piratika dostanie propozycję zostania legalną piratką. Niesamowicie kłócą się z tego powodu, ale tym bardziej widać ich miłość. Ten wątek miłosny zostaje moim drugim ulubionym wątkiem miłosnym <3 Co do reszty fabuły - wciąga. Niesamowicie wciąga i utrzymuje poziom przygód z części pierwszej. Arty planuje powrócić na Wyspę Skarbów, choć non stop coś jej przeszkadza. Na scenę powraca też Mała Złociutka Dziewczynka i jest jeszcze bardziej okropna, chociaż okazuje też cieplejsze uczucia. I pojawia się Wdowa, statek kobiety, której męża zabił Złoty Goliat. Kobieta mści się za to, zabijając piratów. Uznaję to za bardzo oryginalny i dobrze wykonany pomysł. Tylko końcówka książki mnie rozczarowała, bo chciałabym epilog, aby dowiedzieć się, jak dalej potoczy się życie Art i Feliksa.

Nigdy przedtem nie obejmowała w ten sposób żadnego mężczyzny. Nigdy nie miała na to ochoty. A w chwilach, gdy się do podobnych gestów zmuszała, to tylko po to, by zwieść kolejną ofiarę i płonący w jej duszy gniew malał, ugaszony świadomością, że znów kogoś oszukuje.

Art znów została zarysowana najlepiej, jednak tym razem możemy poznać lepiej Ebada oraz Feliksa, punktują też Uczciwy i Bankietowy Jack. Reszta bohaterów znów lekko leży, nie przywiązujemy się do nich... Jednak bohaterem, którego według mnie najbardziej poza Arty i Feliksem przybliżyła nam autorka jest Gnojek. I jego historia to bardzo interesujące dopełnienie akcji!

Podsumowując - jeśli czytaliście 1 tom i podobał wam się albo przeszkadzał wam styl, ale sama historia się podobała, koniecznie sięgnijcie! Jeśli nie znacie Piratiki - koniecznie musicie poznać :)