'Złodziej pioruna' R. Riordan + Drużyna piłkarska TAG

Tytuł:  Złodziej pioruna (oryginalnie: Percy Jackson and the Lightning Thief)

Autor: R. Riordan (tłumacz: A. Fulińska)

Cykl: Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy

Ilość stron: 360

Wydawnictwo: Galeria Książki (w roku: 2009)

Bierze udział w wyzwaniach: 52 książki w ciągu roku, ABC Czytania, Wyzwanie biblioteczne 2016, 100 książek

Opis:
Wiecie co, wcale nie chciałem być herosem półkrwi. Nie prosiłem się o to, żeby być synem greckiego boga. Byłem zwyczajnym dzieckiem: chodzącym do szkoły, grającym w koszykówkę i jeżdżącym na rowerze. Nic szczególnego. Dopóki przez przypadek nie wyparowałem nauczycielki matmy. Wtedy się zaczęło. Teraz zajmuję się walką na miecze, pokonywaniem potworów, w czym pomagają mi przyjaciele, a poza tym staram się po prostu przeżyć. Przedstawiam wam opowieść o tym, jak Zeus, bóg niebios, uznał, że ukradłem mu piorun - a rozgniewany Zeus to naprawdę spory problem.

Opinia:

Styl autora już znałam, choć muszę przyznać, że widać różnicę pomiędzy Olimpijskimi herosami, a cyklem o Percym. Autor nie ma jeszcze tak swobodnego humoru, jak w późniejszej serii (tak, czytajmy najpierw późniejsze wydarzenia, żeby wiedzieć, kto nie zginie - genialność by Kitty... Nie, żebym wtedy specjalnie to zrobiła :D). Opisy jednak pozostają genialne!

Bardzo chciałbym móc powiedzieć, że w drodze na dół nachodziły mnie głębokie przemyślenia i doznawałem nagłych objawień, że pogodziłem się z własną śmiercią, śmiałem się śmierci w twarz itd. A tak naprawdę to jak było? Naprawdę myślałem po prostu „Aaaaaaauuuuuuaaaaaaa!”.

Fabuła może porwałaby mnie bardziej, gdybym dopiero poznawała Obóz Herosów (ej, serio, nie róbcie tego błędu, co ja! :D), ale i tak bawiłam się świetnie. Różnicą było z pewnością to, że gdybym nie czytała najpierw późniejszych serii, nie domyślałabym się lub dopiero odkrywała pewne fakty, a tak - już je znałam. Percy jest też serią dla młodszego grona czytelników - zagadki i wydarzenia są naiwniejsze niż w Olimpijskich herosach. Relacja budująca się między Percym a Annabeth zaczyna się dość ciekawie, ale... Ja już znam jej finał, więc no, czyta się to trochę dziwnie. 

Bohaterowie to mocna strona chyba każdej książki Ricka Riordana. Realni, nieprzewidywalni, mający wady. Nawet bogowie są przedstawieni jako istoty podobne ludziom - popełniające błędy, działające pod wpływem emocji.

- A jak umarliście, co?Szturchnąłem Grovera.- Och - powiedział. - No... utonęliśmy... w wannie.- Cała trójka? - zapytał Charon.Potaknęliśmy.- To musiała być naprawdę duża wanna.

Recenzja jest krótka, ale naprawdę ciężko mi się ją pisze, aby nie zaspoilerować wam ciągu dalszego czy Olimpijskich herosów. Podsumowując: książka bardzo mi się podobała, pod koniec nie mogłam się zupełnie oderwać, a były i momenty, gdy czytałam z zapartym tchem i nie mogłam się doczekać rozwiązania konkretnej sytuacji. Zdecydowanie polecam!

~.~

A z racji, że recenzja wyszła taka krótka, to wciskam tu mini TAG, do którego nominowała mnie Justysia, od której ukradłam też bannerek :D

Z tego, co wyczytałam u Justyśki, TAG powstał z okazji EURO 2016. A ty, moja droga, nominowałaś taką fankę piłki, że nie widziałam nawet jednego meczu :D 

TAG polega na losowaniu swojej piłkarskiej drużyny :) Ale ja wyszłam na przeciw seksizmowi i pytam - dlaczego kobiety nie grają w EURO? Moja drużyna będzie więc drużyną mieszaną ze względu na płeć! :) A, i nie, żebym widziała, kto jest kim na boisku poza bramkarzem :D

Pretendenci do bycia członkami mojej drużyny: Rowan (Próba ognia), Cinder (Cinder), Cassiuss (Red Rising), Daemon (Obsydian), Ari (Siła trucizny), Ezio (Renesans), Sacha (Tajemny ogień), Harry (Harry Potter), Mac (Mroczne szaleństwo), Alyss (Zwiadowcy), Lydia (Drużyna), Loki (Kłamca), Katniss (Igrzyska śmierci)

Bramkarz

Ari - no cóż, był nawet dobrze zbudowany, miał refleks.... Sądzę, że da sobie radę na bramce ^^

Boczny prawy obrońca i boczny lewy obrońca

Cinder i Katniss - ten damski duet... Hm, każda z nich chce robić coś po swojemu, więc nie wiem, jak  to wyjdzie, ale z tego co kojarzę to obydwie potrafią się też dostosować, jeśli trzeba :D

Środkowy obrońca I

Alyss potrafiła szybko myśleć, a i kondycji jej nie brakowało - moim zdaniem to ważne w sporcie :D

Środkowy obrońca II

Daemon - nie wiem, co prawda, jak reszta drużyny z nim wytrzyma, a ja jako trener nie trafię za kartki za zabicie go po rozgrywkach, ale mimo wszystko dobrze mieć go w drużynie - w końcu porusza się on z prędkością światła ^^

Boczny prawy pomocnik i boczny lewy pomocnik 

Sacha i Cassius - nieśmiertelny chłopak i prawie niezniszczalny złoty.... Podoba mnie się to <3

Środkowy napastnik 

Harry - w końcu w Quidditchu to on odgrywał najważniejszą rolę, to sądzę, że i to sobie poradzi ^^

Trenerzy drużyn przeciwnych

Wiktoria

Magia słowa 

Meredith