'Dziedzictwo ognia' S. J. Maas

Tytuł:  Dziedzictwo ognia  (oryginalnie: Heir of Fire)

Autor: S. J. Maas (tłumacz: M. Mortka)

Cykl: Szklany tron

Liczba stron: 654

Wydawnictwo: Uroboros (w roku: 2015)

Bierze udział w wyzwaniach: Czytam fantastykę

Opis:

Celaena Sardothien przeżyła już wiele – brutalne szkolenia, niewolę, turniej o pozycję Królewskiej Obrończyni… Tym razem jednak przyjdzie się jej zmierzyć z własnymi demonami, z ciężarem jej dziedzictwa. Aby uzyskać informacje – kluczowe w wojnie z okrutnym królem Adarlanu – musi nauczyć się panować nad ogniem, który nosi w sobie. Podczas gdy codziennie ćwiczy pod czujnym okiem nieśmiertelnego Rowana, król wciela w życie kolejne z jego mrocznych planów. Jednak i na dworze władcy zawiązują się sojusze, mające na celu zakończenie jego panowania i przywrócenie magii na kontynencie.

Opinia:

NIE ZAWIERA SPOILERÓW

Aby skończyć tę powieść, zarwałam nockę. Styl, jakim jest napisana oraz uniwersum stworzone przez autorkę porwało mnie i nie chciało wypuścić, aż nie skończyłam. Cieszę się, że mam pod ręką kolejne tomy, ponieważ nie będę musiała czekać, aby poznać dalsze losy Celaeny, Chaola oraz Doriana!

Celaena wyrusza do Wendlyn, co zapoczątkowuje wielkie zmiany w życiu wszystkich bohaterów. Nie chcę zdradzić zbyt wiele, więc wspomnę tylko, że czeka ją najtrudniejszy ze wszystkich trening oraz zmierzenie się z własnymi demonami. Na zamku w Adarlanie toczy się natomiast wojna sekretów, tajemnic oraz szpiegów. Napięcie narasta, aby w kulminacyjnym momencie zaskoczyć czytelnika zarówno postępowaniem Zabójczyni, jak i jej przyjaciół. Dodatkowo poznajemy nową historię opowiadaną z perspektywy Manon - opowieść o wiedźmach, klątwie oraz wywernach. Najbardziej wciągnęłam się jednak w poczynania mojego ulubieńca, Chaola <3 Dodatkowo książka potrafi niesamowicie wzruszyć, miałam kilka razy łzy w oczach, a momentami nie byłam w stanie zrozumieć, jak autorka mogła zafundować postaciom tak okrutny los.

Przebuduje świat. Zbuduje go na powrót dla tych, których kochała. Wzniesie świat tak wspaniały i bezpieczny, że gdy znów spotkają się w Zaświatach, spojrzy im bez wstydu w oczy. Zbuduje go dla ludzi, którzy przetrwali tak długo i których nigdy już nie opuści. Stworzy królestwo, jakiego nigdy dotąd nie było, choćby miała pracować nad tym aż do śmierci.

Chaol - z każdym tomem kocham go coraz bardziej, widzę zachodzące w nim zmiany i naprawdę żałuję tego, przez co musi przechodzić. Celaena momentami mnie irytowała, ale generalnie nadal ją lubię. Największą metamorfozę według mnie z tomu na tom przechodzi jednak Dorian, a nie główna bohaterka. To on dojrzewa, próbuje odnaleźć się w nowej, trudnej sytuacji, na którą nie był przygotowany oraz zaczyna rozumieć, jakim potworem stał się jego ojciec. Wiem, że pewnie te z was, które czytały, czekają tylko aż wypowiem się o nowych męskich bohaterach, ale ja zacznę od Manon. Młoda wiedźma zaskakiwała mnie pomieszaniem cech typowych dla wiedźm oraz emocjami, które do nich nie pasowały. Wzruszała mnie jej opieka nad Abraxosem. Przechodząc do Aediona, polubiłam go i trzymam kciuki za to, aby jego marzenie się spełniło. Ciekawa jest też relacja między nim a Chaolem. Rowana zostawiłam na koniec, ponieważ nie wiem, co myśleć o tej postaci. Na pewno go nie pokochałam. Uważam, że to bohater ważny dla fabuły, ale nie zapałałam do niego sympatią.

Podsumowują, pokochałam serię całym sercem i nie mogę się doczekać lektury kolejnego tomu. Nie żałuję zarwanej nocki, choć dzisiaj pewnie szybko padnę, ale było warto! Polecam zdecydowanie fanom fantasy i dobrej akcji!

Za egzemplarz dziękuję