Read More Books Challenge: 'Szklany tron' S. J. Maas

Na początku Wesołych Świąt :)

Nominowała mnie, w sumie na moje życzenie i w ramach zemsty, Meredith :) Lubię tą zabawę, bo motywuje mnie ona do czytania książek z mojej listy lub poznawania książek nowych, więc jeśli tylko chcecie - nominujcie mnie, nawet w ramach zemsty :D 

I tak, zanim przejdziemy do recenzji, moje nominacje! Macie dziewczyny dwa tygodnie na przeczytanie, zrecenzowanie książki i nominację kolejnych osób :)

Just yśka - Złota krew P. Brown  edit (brak możliwości zdobycia pozycji): Skrzydła Laurel A. Pike

Magic Wizard - Dotyk Julii T. Mafi edit (brak możliwości zdobycia pozycji): Tajemny ogień C. J. Daugherty & C. Rozenfeld

Magia słowa - Posłaniec M. Zusak (spokojnie, nie fantasy :D)

Katrina - Bez litości M. Zamboch (tak jakoś mi się nasunęło, jak przypomniałam sobie twój post po dniu kobiet :D)
Paulina Balcerzak - Czerwień rubinu K. Gier

Mam nadzieję, że podejmiecie wyzwanie, możecie się też zemścić, wyznaczając mnie na swoją ofiarę :D Gdybyście miały problem ze znalezieniem książki lub nie chciały jej czytać to piszcie śmiało, zmienimy :)

~.~

Tytuł:  Szklany tron (oryginalnie: Throne of Glass)

Autor: S. J. Maas (tłumacz: M. Mortka)

Cykl: Szklany tron

Ilość stron: 514

Wydawnictwo: Uroboros (w roku: 2013)

Bierze udział w wyzwaniach: 52 książki w ciągu roku, ABC Czytania (jako dodatkowa), 100 książek

Opis:
Celaena Sardothien odbywała ciężką karę za swoje przewinienia wystarczająco długo, by przyjąć propozycję, z której nie skorzystałby nawet szaleniec: jej dożywotnia niewolnicza praca w kopalni soli nie musi kończyć się dopiero z dniem jej śmierci, jeśli tylko dziewczyna zdecyduje się wziąć udział w turnieju o miano królewskiego zabójcy. To będzie walka na śmierć i życie, ale Celaenie nieobce są tajniki fachu zawodowego mordercy. Jeśli się jej powiedzie, po kilkuletniej służbie na królewskim dworze odzyska wolność. Jeśli nie – zginie z rąk któregoś z przeciwników: złodziei, zabójców i wojowników, najlepszych w całym królestwie. Szanse na pomyślne przejście wszystkich etapów turnieju są niewielkie, ale Celaena nie ma nic do stracenia.

Opinia:

Wiecie, jak się zdziwiła, jak zobaczyłam, kto jest tłumaczem? :D Marcin Mortka! Czyli mój kolejny ulubiony polski autor <3 Aż go oznaczyłam w etykietkach <3

Kolejna młodzieżówka, kolejny bestseller, książka, którą można było wygrać u mnie w konkursie, ale sama jej jeszcze wtedy nie czytałam. Miałam ją w planach, oczywiście, ale dopiero Meredith zmotywowała mnie, abym sięgnęła po tą książkę w najbliższym czasie. Czy powinna zginąć czy może dobrze, że kazała mi to uczynić? Zaraz się dowiecie :D

Wszyscy nosimy blizny, Dorian. Jedyna różnica polega na tym, że moje są bardziej widoczne od innych.

Styl autorki jest cudowny, lekki, wciągający. Skupia się ona nie tyle na opisach otoczenia, co na opisach bohaterów, ich przeżyć wewnętrznych, motywów działania. Jasne, opisy zamku, sal, komnat etc. też się pojawiają, ale nie są już tak fascynujące. W książce co prawda momentami brakowało mi takiego ostrzejszego humoru, a naprawdę wpasowałby się w tło i towarzystwo. Autorka stosowała jednak delikatniejszy, subtelniejszy rodzaj humoru.

Akcja tylko momentami nabierała zawrotnego tempa, poza tym był ono umiarkowane, nie za wolne, aby nie zanudzić czytelnika. Poznajemy Celaenę jako zabójczynię. Arogancką, z ciętym językiem, nie mającą żadnego szacunku dla rodu królewskiego. Książka nie jest tylko o turnieju, o jej zdolnościach czy potajemnych intrygach na dworze. Książka jest przede wszystkim o zmianie, jaka zaszła w Celaenie, chociaż ta zmiana nie była aż tak... przewrotna. Ponadto mamy, a jakże!, trójkąt miłosny i, żeby było ciekawiej, o serce uroczej zabójczyni rywalizują najlepsi przyjaciele. To dla mnie w sumie jedyny minus książki... Bo to takie... powtarzalne. Mam już serdecznie dość schematu trójkąta miłosnego... Nie był on jednak tak irytujący, jak zwykle. Przynajmniej to mogę przyznać.

Przecież biblioteki kryły mnóstwo pomysłów, a nowe pomysły stanowiły najgroźniejszą, najbardziej niebezpieczną broń świata!

Celaena miała być wyrachowaną zabójczynią. Na taką kreuje ją tło historii. Poznajemy jednak nie morderczynię tylko twardą, niezależną nastolatkę, która jedyne, co pragnie osiągnąć, to przeżycie w tym podłym świecie. Zdecydowanie ją polubiłam. Wokół niej non stop kręcą się Chaol i Dorian. Pierwszy jest kapitanem Gwardii, a drugi następcą tronu. Obydwaj wiedzą, że Celaena jest niebezpieczna i obydwaj, co wcale nie jest żadną zagadką, zaczynają coś do niej czuć. Tylko, że... Dorian jest taki... młody. Nie wiem, lubię go, ale nie wyobrażam go sobie jako życiowego partnera, choć byłby świetnym przyjacielem. Za to Chaol był dojrzałym mężczyzną, wiedzącym czego chce i zdającym sobie sprawę z wielu rzeczy. Nie był tak lekkomyślny jak Dorian. I jeśli o to chodzi - zdecydowanie team Chaol. Ciekawą bohaterką jest też Nehemia (o ile ja to dobrze napisałam). Zostaje ona przyjaciółką Celaeny, pochodzi z ludu, z którym próbuje sobie poradzić król. Podziwiam jej odwagę i spryt, ale również oddanie. Reszta bohaterów również jest ciekawa i przejmował mnie ich los, jak np. Noxa, ale nie będę tutaj już o nich wspominać :)

Podsumowując, książka mnie zachwyciła. Zachwyciła mnie językiem, zachwyciła ukrytą w sobie magią, bohaterami i historią. Nawet ten trójkąt miłosny nie zdołał popsuć mi zabawy! Książkę, te 514 stron pochłonęłam w niecałe dwa dni, bo ten świat po prostu mnie do siebie wciągnął i nie chciał wypuścić. Jeżeli jeszcze tego nie zrobiliście, to mam nadzieję, że szybko to nadrobicie i sięgniecie po Szklany tron :)