'Bogowie i wojownicy' M. Paver

Tytuł:  Bogowie i wojownicy (oryginalnie: Gods and warriors)

Autor: M. Paver (tłumacz: M. Walulik)

Cykl: Bogowie i wojownicy

Liczba stron: 297

Wydawnictwo: Uroboros (w roku: 2013)

Bierze udział w wyzwaniach: Czytam fantastykę

Opis:

Bogowie i wojownicy to pierwszy z pięciu tomów nowej sagi Michelle Paver. Po bestsellerowych Kronikach Pradawnego Mroku, których akcja toczy się w epoce kamiennej, autorka zabiera czytelnika w kolejną podróż w czasie – w epokę brązu. Bohater opowieści, dwunastoletni Hylas, jest Osobnym – wykluczonym ze swojej społeczności. Mało komu ufa, nie cofa się przed kłamstwami i kradzieżą. Ścigają go wojownicy zwani Krukami. To przez nich uciekła jego młodsza siostra. Chłopiec nie ma pojęcia, co się z nią dzieje, ale wie jedno: za wszelką cenę musi ją odnaleźć. Decyduje się wypłynąć na morze, cudem unika śmierci i trafia na niezwykłą wyspę. Na miejscu spotyka Pirrę – córkę despotycznej kapłanki, swoją rówieśniczkę, która również znalazła się tam przypadkowo. Różnią się niemal wszystkim. Wspólnie jednak muszą się zmierzyć z potęgą przyrody, gniewem bogów, wielką polityką – a także z własnymi słabościami i sobą nawzajem. A pomaga im w tym dobry duch… A właściwie Duch.

Opinia:

Styl kojarzy mi się raczej z książką dla młodszych czytelników, ale czytało się przyjemnie. Pojawił się delikatny humor, trochę grozy i smutku - nie było to źle opisane, choć nie wywoływało emocji we mnie.

Z początku chciałam tę książkę odłożyć. Niby akcja zaczyna się od razu, z marszu zostajemy wrzuceni w wir wydarzeń. I to mi właśnie przeszkadzało. Nie wiemy praktycznie nic, więc nie możemy nawet do końca odczuć grozy sytuacji, w jakiej znalazł się Hylas. Jednak z czasem, kiedy wreszcie poznajemy realia świata i jego zasady, książka niesamowicie wciąga. Nie jest to dojrzała opowieść - po przeczytaniu książki nadal pasuje mi ona raczej do grupy wiekowej poniżej 18 r.ż., ale i tak udało się jej mnie porwać! Mniej więcej od momentu spotkania Pirry oraz Hylasa, nie mogłam się już oderwać, chociaż momentami bywało infantylnie. Z drugiej strony ta infantylność powinna być zaliczona raczej na plus ze względu na wiek bohaterów.

Szukasz prawy... Ale strzeż się... Prawda kąsa...

Hylas to zaradny chłopak, którego głównym celem w życiu jest ochrona siostry. Nie interesują go odległe krainy czy nawet życie pobliskiej wioski. Najważniejsze są przetrwanie oraz Issi. Kiedy więc jego siostra znajduje się w niebezpieczeństwie, bez wahania rzuca się, aby jej pomóc. Cała jego podróż sprowadza się do odnalezienia siostry pomimo wszelkich niebezpieczeństw. Pirra natomiast ucieka przed niechcianym małżeństwem z synem Wodza. Wychowywana w zamknięciu, nie ma pojęcia o przetrwaniu. Spotkanie tej dwójki to wybuchowa mieszanka. Ona chciałaby nim rządzić, a on chciałby ją zostawić, ale jakimś cudem udało im się nawzajem nie pozabijać. Intrygującym bohaterem jest także Duch, delfin. Możemy poznać jego spojrzenie na świat oraz na przeróżne sytuacje. Jedną z postaci, z którą mamy do czynienia przez większość lektury, jest także Telamon, syn Wodza. Rozdarty pomiędzy przyjaźnią z Hylasem, a lojalnością wobec ojca, wydawał mi się najciekawszą postacią. 

Jeśli macie ochotę na nieco infantylną opowieść o ucieczce, niechcianym przeznaczeniu, przepowiedni oraz przyjaźni, jeśli jesteście w stanie zignorować tę infantylność i zaprzyjaźnić się z największym atutem powieści - bohaterami - szczerze zachęcam was do lektury. Jeśli nie - podrzućcie rodzeństwu lub młodszym znajomym :)