'Siła niższa' M. Kisiel

Tytuł:  Siła niższa (oryginalnie: -)

Autor: M. Kisiel (tłumacz: -)

Cykl: Dożywocie

Liczba stron: 376

Wydawnictwo: Uroboros (w roku: 2016)

Bierze udział w wyzwaniach: Czytam fantastykę, Czytam nie tylko Amerykanów

Opis:

Kontynuacja kultowego Dożywocia. Wymęczony codzienną rutyną, za to oswojony z niecodziennymi zjawiskami Konrad Romańczuk odkrywa, że nie jest jedynym posiadaczem anioła stróża, a dwie takie istoty pod jednym dachem to dopiero początek kłopotów.

Opinia:
Przyznam, że po ostatnim spotkaniu z Martyną Raduchowską, styl pani Marty wydał mi się nieco nad wyraz zagmatwany i przepełniony. Momentami rzeczywiście mnie to męczyło. Wszechobecny humor wynagradza jednak wszystko i przez większość czasu i tak nie mogłam się oderwać od lektury.

Autorka gwarantuje szok, niedowierzanie i zawał w komplecie. Konrad stąpa po kruchym lodzie, podczas gdy wiking rozpieszcza zasmarkane Licho, a na scenę wkracza ostoja i pocieszenie. Generalnie taki gulasz niespodzianka - nie wiadomo, co się trafi :D Jest to zdecydowany plus, a w jednym momencie zdębiałam i prawie zapuściłam korzenie, próbując ogarnąć umysłem absurd, ale - jak wszystko, co dotyczy Szczęsnego - absurd okazał się nieogarnialny. Książka to nie tylko humor, ale i wzruszenia, odnajdywanie wartości oraz rodzinna atmosfera.

Bo w bamboszkach nie sposób być niemiłym. A kiedy ty jesteś miły dla innych, to inni są mili dla ciebie. Tak działa ten świat. Alleluja.

Konrad niemiłosiernie wkurzał mnie i drażnił do połowy książki. Może nie byłoby tak źle, gdyby nie to, co działo się z tego powodu z biednym, małym Lichem. Nosz, miałam ochotę zdzielić faceta patelnią i ma farta, że się zrehabilitował! Licho za to rozczula, urzeka i jest... Lichem <3 Turu okazał się kapitalnym bohaterem - uwielbiam go już za samą miłość do słodyczy! Tsadkiel to nowa postać i z początku nie sądziłam, że zapałam do niej sympatią, jaka obudziła się we mnie pod koniec. Może to kwestia tego, że sama lubię mieć wszystko uporządkowane? (Oczywiście nie tak pedantyczni, jak Tsadkiel! :D). Nie rozstajemy się także z Carmillą, która funduje nam niespodziankę stulecia. 

Siła niższa miała mniejszą siłę przebicia od Dożywocia, ale i tak zdecydowanie się z pozycją polubiłam. Uwielbiam ten rodzaj humoru! Marta Kisiel wybija się poza schematy, odnosi się do wszechobecnej popkultury oraz niezwykle bawi (wcale nie śmiałam się w pociągu, skądże...). Idealna na smutne, melancholijne wieczory, jakie są udziałem jesieni :)