'W pół drogi do grobu' J. Frost

Tytuł: W pół drogi do grobu (oryginalnie: Halfway to the Grave)

Autor: J. Frost (tłumacz: A. Reszka)

Cykl: Nocna Łowczyni

Ilość stron: 440

Wydawnictwo: Mag (w roku: 2011)

Bierze udział w wyzwaniach: Kitty's Reading Challenge (przeczytana w weekend), Czytam fantastykę, 100 książek

Opis:
Dokonując zemsty, półwampirzyca Catherine Crawfield poluje na nieumarłych i ich zabija. Ma nadzieję, że odnajdzie wśród wampirów swojego ojca, odpowiedzialnego za zniszczenie życia jej matce. Schwytana przez Bonesa, łowcę nagród polującego na wampiry, zostaje zmuszona do współpracy. W zamian za znalezienie ojca Cat zgadza się trenować z seksownym nocnym łowcą, aż dorówna mu umiejętnościami walki.


Opinia:

Styl autorki to zdecydowany plus , choć ciągłe nazywanie głównej bohaterki Kotek doprowadzało mnie do furii. Kilka razy nie mogłam się powstrzymać od śmiechu, co było zdecydowaną korzyścią z lektury. Poza tym książkę czyta się niezwykle szybko, a strony uciekają nie wiadomo kiedy. W opisywaniu emocji bohaterka okazała się jednak beznadziejna...

W książce są tak jakby dwa wątki, a obydwa po trochu mi się i podobały, i mnie drażniły. Zacznijmy od wątku miłosnego, szeroko rozwiniętego w tej książce. Naprawdę chciałabym, aby autorki paranormal romance się trochę powysilały, ale widocznie brakuje im wyobraźni albo mają jej aż nadto. Pomijając miłość od pierwszego wejrzenia ze strony wampira, sceny erotyczne to jedno wielkie nieporozumienie. Jasne, jest tam aż JEDNA napisana dobrze scena erotyczna, w której co prawda autorkę nieco poniosło, ale miło się czytało. Jednak po niej następują już tylko ogólniki i pominięcie w tym temacie, ewentualnie jakieś aluzje. Podobało mi się w tym związku jednak to, że ona twardo ustawiała zasady. W drugim wątku, de facto kryminalnym, tego kryminału zabrakło. Och, byłam wniebowzięta czytając sceny bójek czy pościgów, treningów, przesłuchań, ale sama zagadka mocno zalatywała mi motywami z Czystej krwi. Także książkę czytało się zdecydowanie szybko i przyjemnie, ale bez wow i widząc jej zdecydowane braki. Nie można jej też niestety odmówić przewidywalności, ponieważ nie przypominam sobie niczego, co by mnie zbytnio zaskoczyło (choć może to przez podobieństwo do Czystej krwi).

- Kotek, wciąż jej nie powiedziałaś? Cholera, na co ty czekasz?- Na drugie nadejście Chrystusa! - rzuciłam - I ani chwili wcześniej! Teraz, właź do szafy!

Teraz trudny aspekt do opisania. Ponieważ bohaterowie byli dobrze wykreowani, choć niestety tylko ci pierwszoplanowi, ale ich charaktery bywały sprzeczne z poprzednimi ich przedstawieniami. Na przykład taki Bones - niby twardy, niby niezniszczalny, niby taki zaradny wampir, a momentami zachowywał się jak szczeniak, co wcale nie pasowało do wizji, jaką autorka kreowała przez poprzednie sto stron. Albo nasza cnotka Cat. Pół książki rumieni się na najlżejsze aluzje, choć teoretycznie łazi do klubów podrywać wampiry, a potem co rusz wskakuje Bonesowi do łóżka... Także nasze postaci mają osobowości, nawet wielce rozbudowane, ale nie da się ich polubić. Całą książkę pozostawali mi raczej obojętni. Zresztą cała kreacja wampirów też została niejako skopana i nie do końca wyjaśniona. 

Podsumowując, może pomyślicie, że wam tę książkę odradzam? Większości pewnie tak, ale jeżeli lubicie wampiry, kick-assowe bohaterki, bo tego Cat nie da się odmówić oraz wybuchy, postrzały i generalnie dobrą akcję połączoną z humorem - zdecydowanie wam tę książkę polecam. To dobra lektura na wieczór, ale zdecydowanie nic ambitnego. Jednak dla samego humoru i ilości akcji mam ochotę kontynuować ;)