'Drugi Krąg' E. Białołęcka

Opis:

Głuchoniemy Kamyk ‒ pseudonim Smoczy Jeździec, Nocny Śpiewak porośnięty długą sierścią, Jagoda albinoska ‒ każdy boryka się z własną niedoskonałością, ucieka przeznaczeniu i szuka indywidualnej drogi. Bohaterowie są obdarzeni magicznym talentem, jednak muszą za swoje uzdolnienia zapłacić kalectwem. To książka o dorastaniu, przyjaźni i szukaniu drogi w świecie.

Opinia:

Myślałam, że pierwszy tom był ekstra. Myliłam się, ponieważ tego, co zrobił ze mną tom drugi nie da się opisać. Mimo wszystko spróbuję.

Bohaterowie dojrzeli, a wraz z nimi ich wypowiedzi, co niesamowicie wzbogaciło ciekawy już wcześniej styl. Do tego w tej części pojawia się większa ilość humoru niż w jej poprzedniczce spowodowanego większą ilością bohaterów z młodzieńczym poczuciem humoru.

Kamyk stał na korytarzu [...], zastanawiając się, jakim typem lekarza jest człowiek, który na swoich drzwiach wiesza tabliczkę z napisem głoszącym: [...] Najlepszy chirurg na tym piętrze. Cuda wykonywane od ręki. Rzeczy niemożliwe z opóźnieniem jednodniowym.

Ta książka to ciągła akcja, bo nawet pozornie spokojne chwile nie pozwalają czytelnikowi się oderwać. Towarzyszymy Kamykowi w pobycie na Jaszczurze oraz w powrocie do Kręgu. Poznajemy z nim nowych uczniów oraz wracamy do historii Śpiewaka, a nawet Białego Rogu. Niezwykle spodobało mi się to, że w książkach pani Ewy nic, co się pojawia, nie ginie w eterze, a ma znaczenie dla tego czy innego wątku. Autorka wplata także do książki wątki miłosne, ale robi to w sposób umiejętny i nieirytujący. Ba! Czasem napędzają one akcję w niesamowicie ciekawy i intrygujący sposób. Koniec tej przygody nadszedł zbyt szybko, a ja nie mogę się już doczekać wznowień dwóch kolejnych części, bo osobiście uważam, że obecne okładki są dużo ciekawsze niż poprzednie i w tej wersji chcę poznać Kroniki Drugiego Kręgu.

Kamyk dorasta na naszych oczach, dojrzewa. W jego kreacji czasem tylko bolało mnie to, jak łatwo zapominał o Płowym, co nieco kłóciło się z ich relacją syn-ojciec. W tej części Tkacz Iluzji może wykorzystać swoją ambicję oraz inteligencję. Nie zabraknie także narwanych bohaterów, gotowych w każdej chwili przyprawić was o niekontrolowany wybuch śmiechu. Pożeracz również w pewien sposób dorasta, staje się odpowiedzialniejszy, głównie za sprawą przeuroczej Liski. Z racji powrotu do Śpiewaka, mamy okazję poznać lepiej jego starszą wersję, która jest równie ekscentryczna jak młodsza, a może nawet bardziej. I to on zastąpił miejsce Pożeracza jako mojego ukochanego bohatera. O miejscu drugim dyskutowała nie będę, ponieważ byłoby zbyt trudnym zadaniem spośród plejady genialnie wykreowanych postaci wybrać w wskazać jakiś ranking. Większość połówek odznacza się niepowtarzalnymi charakterami, jak bardzo nieśmiały Myszka, który doskonale wpisuje się w powiedzenie cicha woda brzegi rwie czy przechodzący ogromną metamorfozę Promień. Osobnym tematem jest rodzina Słonego z wkraczającą w okres buntu Jagodą. Ta ośmioosobowa familia mogłaby mi zająć kolejny akapit, bo każdy z jej członków odznacza się czymś niezwykłym.

Przedstawiał wojnę nie jako pełen chwały pochód mężnych wojowników, lecz brudną pracę - przez jednych wykonywaną dla zysku lub prestiżu, przez drugich (takich jak on [Biały Róg]) z miłości do ziemi i rodziny.

Wraz z powrotem Kamyka do Kręgu, autorka rozszerzyła fabułę o dokładniejsze opisy wszystkich typów talentów obecnych w książce. Z ekscytacją powitałam pomysł pokazywania swoich umiejętności podczas godzin chwały na lekcjach. Rozszerzone zostały także wątki historyczne - domysły a propos powstania rasy smoków, dzieje Białego Rogu czy badanie dawnej cywilizacji osiadłej w Archipelagu. Te książki są zdecydowanie zbyt cienkie, bo poza samą akcją, mogłabym czytać i czytać o wszystkich pozostałych aspektach, jakie pojawiają się w powieści!

Ta część to emocje, emocje i jeszcze raz emocje. I może tak jeszcze z dziesięć razy! Tym bardziej, że przez większość czasu wiemy tyle, ile nasi młodzi bohaterowie i to z nimi odkrywamy wszelkie tajemnice Kręgu. Poprzednia część była typowo młodzieżowa. Teraz także otrzymaliśmy młodzieżówkę, ale taką, która powinna spodobać się także doroślejszemu, bardziej wymagającemu czytelnikowi. Mam przeczucie, że z tomu na tom ta seria będzie coraz lepsza i w końcu zabraknie mi skalę na ocenę. Nie zmieni to jednak faktu, że zdecydowanie chcę więcej, dużo więcej przygód młodych (i tych starszych) magów!

Wyzwania: ABC Czytania, Olimpiada Czytelnicza, Kitty's Reading Challenge, Czytam, bo polskie

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Jaguar.